ඡන්දේ

 

මැතිවරණයක් කීවට ඡන්දයක් කියනවා තරම් ගතියක් නෑ . අපි දන්න කාලේ ඉඳන්ම දිනුවේ අලියා. එතකොට ඡන්දේ නම් අලියා , අලියා නම් ඡන්දේ වගේ. අනිත් එක නිතර නිතර ඡන්ද තිබ්බෙත් නෑ. තිබුණේ ජනාධිපති තෝරන්නයි, මන්ත්‍රීවරු තෝරන්නයි විතරයි. ඒ නිසා උණුසුම නම් හොදටම තියෙනවා.

අපි කැපුවත් කොළ, කැපුවත් නිල් කියන කාලේ තමා ඒ. කතාව ඇත්ත. ආගම මාරු කලත් පක්ෂ මාරු කලේ නෑ. අපේ ගම්වලට නම් ඔය පාවෙන ඡන්ද සංකල්පය තිබුණේම නෑ. උපන්ගෙයි යූ එන් පී කාරයොයි , ශ්‍රී ලංකා කාරයොයි තමා හිටියේ. ඡන්දේ ළං  වෙනකොට වාහන වලින් කියා ගෙන යනවා ඔබේ වටිනා ඡන්දය අහවලාට දෙන්න කියලා. සෙනග ටිකක් වැඩියෙන් ඉන්න තැන්වල හරි විරුද්ධවාදියකුගේ ගෙදරක් ළඟ හරි ටික වෙලාවක් වාහනේ නවත්තාගෙන පක්ෂයේ වර්ණනාව කරනවා. එතකොට ගෙදර මිනිස්සු එළියට බැහැළා අගේට මැතිවරණ උණුසුම විඳිනවා. අපි ආසා වුනේ පත්‍රිකා දාගෙන යන එකට. එනවුන්ස් කරන ගමන් ප්‍රචාරක පත්‍රිකා බෙදනවා. බොහෝම බාල කොළයක තමන්ගේ පක්ෂේ පාටින් අකුරු මුද්‍රණය කරන්නේ. ගොඩක් වෙලාවට අකුරු එක උඩ දෙපාරක් වැදිලා නිසා කියවන්නත් අමාරුයි. අපිට සැරයක් හම්බවුනා “තිබේ“ කොල. උඩින්ම ගහලා තිබුණා තිබේ කියලා. යටින් හාල් ගෝනියක් ඇඳලා ඇති තරම් හාල් තිබේ කියලා තිබුණා. ඔය විදිහට මිරිස්, රෙදි , කිරිපිටි ඇඳලා තිබේ කියලා ලොකු විස්තර කියලා තිබුණා. අපි පරෙස්සමට ඒවා අරගෙන තියා ගත්තා රූප කපලා අලවන්න. කොල හම්බවුනේ නැති අය වාහනේ පස්සෙන් කොලයක් බිම දානකල්ම දුවනවා.

පෝස්ටර් එහෙම තිබුණා. සමූපකාරේ ලෑලි ටික උඩ එක දිගට පාප්ප ගාලා අලවපුවාම පහුවදා මැන්ජර් මහත්තයා ඇවිත් උදේ දොරවල් අරින්න ඒ ලෑලි ටික වෙන් කරගන්නේ වැඩිහිටියන්ට පමණයි දේවල් කිය කියා. ෆොටෝ වැඩිය දැම්මේ නෑ. නමයි, අංකෙයි, පක්ෂයේ ළකුණයි විතරයි තිබුනේ. ඒ පෝස්ටරේ පක්ෂයටයි අංකයටයි  ඉස්සරහා කතිරය ගහන්නේ කොහොමද කියන එක පැහැදිලිව තිබුණා. කිසිම අකුරක් නොදන්න කෙනෙක් වුනත් තමන්ගේ ඡන්දය දාන්න ඒවගෙන් ඉගන ගන්නවා. දැං තියන පොස්ටර් වල  නමයි අංකෙයි නැතුව අනික් ඔක්කොම ටික තියනවා. වැඩිපුරම පෝස්ටර් ඇලවුවේ  නාන ලිං වල එහෙමත් නැත්තං බෝක්කු උඩ. ඒ දෙකම ගමේ ජනයා එකතු වෙන තැන්. දැං භාෂාවෙන් කීවොත් දේශපාලන වාද පිටි. ළිං වටේ අලවපු පෝස්ටර් වල ෆොටෝ තිබුණොත් නම් අඟුරු කෑලි වලින් රැවුල් , උපන් ලප , ඇස් බැමි එහෙම ඇවිත් අපේක්ෂකයා හරිම ෆොටෝ ජෙනික් විදහට පෙනී ඉන්නවා. සමහර වෙලාවට එක පක්ෂයක පෝස්ටර් අනික් පක්ෂයේ අය ඉරාගෙන යනවා. එතකොට අන්තිමට ඉතුරු වෙන්නේ පොල් ගස් වල උඩ හරියේ අලවපුවා විතරයි.

අපේ ගමේ ඡන්ද මධ්‍යස්ථානේ තිබුණේ ඉස්කෝලේ. රාජකාරි වලට එන අයට ගමේ අය ඉතාම උවමනාවෙන්   සලකනවා. නැවතුන දවසේ ඉඳලාම කෑම දෙනවා. තේ දෙනවා. රෑට කෝපි දෙනවා. සැරෙන් සැරේ ගිහින් ප්‍රැට්‍රෝමැක්ස් එකේ හුළං ගහනවා.

ඡන්දේ දවසේ කවුරුත් ඉන්නේ කලබල ගතියෙන්. උදේම යනවා ඡන්දේ දාන්න. දාලා ඉවර වෙලා ගෙවල්වල එළියේ ඉඳන් ඡන්දේ දාන්න යන අය ගනිනවා. අර පක්ෂෙට ඡන්ද කීයක් වැටුනද කියලා හවස් වෙනකොට කියන්න පුළුවන්. ගමේ මිනිහා ඒ තරම්ම පක්ෂෙ නමට හංවඩු හැගිලා. එදාට ගෙවල් වල ඉන්න හපන බල්ලෝ බඳිනවා. හවස තුන විතර වෙනකොට ඔක්කොමලා වගේ ඡන්දේ දාලා ඉවරයි. මැරුණු අයට, ඇවිද ගන්න බැරි අයට ආපු ඡන්ද ටිකක් ඒ වෙනකොට වැටිලා. හවස හතර වෙනකොට ඡන්ද පෙට්ටි උස්සනවා. ඒ වෙනකොට ගමේ ඉන්න කෙරුම්කාරයෝ ටික තමන්ගේ පක්ෂ නියෝජනය කරමින් සාක්ෂිකාරයෝ විදහට එතනට යනවා. පෙට්ටි පටවලා වාහනේ ගියාම මුළු ඡන්දෙම වැඩ තමන්ගේ කරපිට වැටුනා වගේ තමා එන්නේ.

රෑට ඡන්දේ අහනකොට කන්න කඩල තම්බනවා. අග්ගලා හදනවා. ලොකු උණු වතුර බෝතලේට කහට තේ දාලා තියනවා. හැමෝටම රේඩියෝ නැති නිසා රේඩියෝ තියන ගෙවල් වල සෙනග එකතු වෙනවා. හැබැයි කොයිම වෙලාවකවත් පක්ෂ දෙකේ අය කලවම් වෙන්නේ නෑ. ප්‍රතිඵල කියන්න කලින් එන තේමා වාදනේ අපේ ජාතික ගීය තරම්ම හුරු පුරුදුයි. තබ්ලා හඩත් එක්ක මෙන්න තවත් චන්ද ප්‍රතිඵලයක් කියනකොට කට්ටිය මීයට පිම්බා වගේ. දිනපු අය රතිඤ්ඤා දානවා. ප්‍රතිවාදී ගෙවල් පැත්තට හැරිලා හූ කියනවා. ඩොල්කි ගහනවා. ප්‍රතිඵල කියනකම් ලස්සන සින්දු ඇති වෙනකල් අහනවා. ඇනස්ලි, සැමුවෙල් , බර්ටි ත්‍රිත්වයේ කොමික් කෑලිත් දාන නිසා අපි නම් ඒවට බාධා වෙන විදිහට මෙන්න තවත් ඡන්ද ප්‍රතිඵලයක් කියනවට ආසා නෑ. පාන්දර තුන විතර වෙනකොට කොයි පක්ෂෙ ද දින්නේ කියලා තීරණය වෙලා. පැරදීගෙන එන අය හිමින්ම රේඩියෝ වහලා නිදා ගන්නවා. ඒ වෙලාවට දිනා ගෙන එන අයගේ ජය ගෝෂා කනට යවුල් අනිනවා වගේ.

පහුවදාට ගමේ රණ්ඩු තුන හතරක් වෙනවාමයි. දිනපු අය බයිසිකල් පැදගෙන ගම වටේම යනවා. හැබැයි තමන්ගේ ඡන්දේ ගත්ත අය තමන්ට මොනවද දුන්නේ කියලා නිකමටවත් හිතන්නේ නෑ. ඒ වෙනුවට ගමේ දුකට සැපට හිටපු අයත් එක්ක තරහ පිරි මහනවා. මන්ත්‍රීවරු පත් වෙන වෙලාවට ඒ ගෙවල්වල අයට වඩා රතිඤ්ඤා මෙහේ පත්තු වෙනවා. සතුට සමරන්න ටිකක් මොනවා හරි කටේ ගාගත්තාම පරණ කෝන්තරත් ඇති වෙනවා. ඒ කාලෙට විරුද්ධවාදියාගේ කඩෙන්  බඩු වත් ගන්නෑ.

ඡන්දේ ඉවර වුනාම ගමේ අය ආපහු පුරුදු විදිහට කුඹුරට බහිනවා. වෙනදා වගේම අනුන්ගේ ළිං වලින් වතුර ගන්නවා. මළ ගෙවල් මගුල් ගෙවල් වලට යනවා. ඒත් ඡන්දේ නිසා ඇතිවුන කහට හිත් ඇතුලේ තියනවා. අපරාදේ කියන්න බෑ ගමේ අය සමහර සිද්ධි නිසා සදා කාලික වෛරක්කාරයෝ වුනත් ඡන්දෙන් පත්වෙලා ගිය මන්ත්‍රිවරු ගමේ මිනිස්සු උන්නද මළාද කියලා දන්නෑ.