මම ළඟට ඉංජිනේරු මහත්තයෙක් ආවා බෙහෙත් ගන්න. මිනිහා ඉංජිනේරුවෙක් කීවට මේ දවස්වල කරලා තියෙන්නේ වෙන වැඩ. උදේට යනවා ගෙදරින් වැඩට යනවා වගේ. ආපිට එනවා ඉක්මනට . ගෙදර ඇවිත් නෝනට හොරෙන් නගිනවා සිවිලිමට ඉනිමගක් තියලා. සිවිලිමේ සිදුරක් හදාගෙන බලාගෙන ඉන්නවා නෝනට හොර මිනිහෙක් ඉන්නවද එයා ගෙදර එනවද කියලා. හොදයි නෝනට හොර මිනිහෙක් ඉන්නවමු කියමු ඒත් මොන යකාටද පුළුවන් දවසක් තිස්සෙ සිවිලිමක හැංගිලා බලාගෙන ඉන්න ? තව මදිවට නෝනා ගමනක් යනවා නම් යනවා පස්සෙන්. බස් එකට නැග්ගොත් ඉංජිනේරු මහත්තයාත් නගිනවා. හොරාට ඉඳගන්නවා නෝනට පිටිපස්සේ සීට් එකක. බැරි වෙලා හරි නෝනා කොල්ලෙකුට එහා පැත්තේ ඉඳගත්තෝත් ගහනවා ෆොටෝ හවසට අහනවා “ හා....... කවුරු එක්කද මේ ජෝඩු දාගෙන ගියේ කියලා.....“
තව ඉන්නවා රට ඉඳලා ආපු කෙනෙක්. දැං මාස දෙකකට වැඩියි ගෙදර ගිහින් නෑ. රෑට ගෙදර ළඟ කොස් ගහේ ඉන්නේ .. ඒත් නෝනගේ හොර අල්ලන්න.. වටේ පිටේ අයට අහුවෙලා තමා වැඩේ දැනගත්තේ නෝනත්. ඕං ඒපාර නෝනා ගියා අම්මත් එක්ක පේන අහන්න... එතනින් කිව්වා මහත්තයාගේ අම්මා බූතයෙක් වෙලා පවුල කඩනවා කියලා. දැං නැන්දම්මා අල්ලලා දානවා බෝතලේකට විසි කරනවා මුහුදට. එක පාරක් නැන්දම්මා අල්ලන්න ලක්ෂ එක හමාරක් ගන්නවා. එහෙම හතර පාරක් අල්ලලා මුහුදට දැම්මත් මහත්තයා තාම කොස් ගහ උඩ..
මේ වගේ වෙන්නේ ඇයි? අපේ මොළේ තියනවා කලාප සෙරටොනීන් සහ ඩොපමීන් (Serotonin /Dopamin) කියන රාසයනික නිපදවන. ඒ රසායනිකයේ ඝන වීමක් වුනාම මේ වගේ හැසිරීම් මතු වෙනවා. සැක කරනවා. මිනී මරණවා. අසරණ දරුපවුල් විනාශ වෙනවා. ජීවිත කාලයක් ගැහැණු මිනිස්සු විඳවනවා
මේකට තියනවා රෙස්පිරිඩෝන් (Risperidone) කියලා පෙත්තක් ...............සත තිස්පහයි !
(මේ කතාව මම ගත්තේ වෛද්‍ය චමින්ද වීරසිරිවර්ධන මහතාගේ දේශණයකින්. පොඩි වෙලාවක් අරන් අහන්න. එක ජිවිතයක් හරි වෙනස් කරන්න පුළුවන්. )
https://www.youtube.com/watch?v=HCuT_yksP9M
